ქრისტიანობა მსოპლიოში ერთ-ერთი ყველაზე პარტოდ გავრცელებული რელიგიაა, რომლის მიმდევართა რიცხვი 1 მილიონამდეა.20 საუკუნის წინ რომის იმპერიაში , კერძოდ პალესტინაში წარმოშობილი ეს რელიგია შემდგომ მთელ მსოპლიოშჰი გავრცელდა და ახლა მას ჩვენი აზრით ძლიერი პოზიციები უკავია დედამიქის სხვადასხვა ქვეყანასა ტუ ქალაქში.ქრისტიანობაში არჩევენ 3 ძირითად მიმართულებას:კათოლიციზმს,მარტმადიდებლობას და პროტესტანტიზმს. ამ რელიგიებს დგესდგეობით ძალიან დიდი გავლენა აქვთ მსოპლიოს ძალიან ბევრ ხალხში.ხშირ შემთხვევაში ქრისტიანობა განსაზღვრავსმათი ცხოვრების წესს,ტრადიციებს,ადათებს,წეს-ჩვეულებბეს,ნაწილობრივ კი-მსოპლმხედველობასაც…
როგორც ავღნისნეთ,ქრისტიანობას საპუძველი ჩაეყაა ჩვ.წ.1 საუკუნეში აღმოსავლეთ რომის იმპერიაში.ამ დროისათვის რომის იმპერია მონის შრომაზე დაყრდნობილი უზარმაზარი სახელმწიფო იყო.რომაელები მონას ადამიანად არ თვლიდნენ,მას მოლაპარაკე იარაღს უწოდებდნნე და მხოლოდ იმდენს აჭმევდნენ,რომ შიმშილით არ მომკვდარიყო.ბაზარზე კი მონის ფასი სულ უფრო და უფრო იზრდებოდა. ამ დროისათვის რომის იმპერიაში სიმდიდრე და სიღარიბე საოცრად დაუპირისპირდა ერთმნეთს.მონები ზედიხედ აწყობდნენ აჯანყებებს.ყველაზე აღსანიშნავია –სპარტაკის აჯანყება. უფრო გვიან კი როდესაც რომი სისასტიკემ და აღვირახსნილობამ მოიცვა ხალხმა იმედი მხოლოდ ახალ იდეაში ჰპოვა.ისინი ხსნას მხოლოდ ზეცისგან ელოდნენ მათი აზრით ქვეყანას მესია მოებლინებოდა რომელიც დაამარცხებდა ძალადობას , დასჯიდა ცოდვილებს,ქვეყნად ღვთის მეუფებას დაამყარებდა.ეს იდეები მთელ რომს მოედო და ძალიან მალე გავრცელდა და აი სწორედ აქ დაირწა ქრიატიანობის აკვანი.
რატომ გაიმარჯვა კრისტინულმა რალიგიამ?მაშინ ხომ მრავალი რელიგია იყო გავრცელებული?-რომაული პოლითეიზმი,იუდაიზმი,მითრაიზმი,და ა.შ.ამ სერიოზულ კითხვაზე პასუხის გაცემა
მხოლოდ კრისტიანობამდელი რელიგიების დახასიათებით შეგვიძლია. იუდაიზმი თავის ნაGGGჭუჭში იყო ჩაკეტილი.აGღმოსავლური რალიგიები კი ვიწრო ეროვნულ თარგზე იყვნენ გამოჭრილნი.მათი წეს_ჩვეულებები ხალხისთვის მისაღები ხშირად არ იყო. რომის იმპერატორების ცდა რომ რეფორმა მოეხდინათ წარუმატებელი აღმოჩნდა.საჭირო იყო რაღაც ახალი სარწმუნოება რომელიც ბედუკურმართ ცხოვრებაში იმქვეყნიურ ნეტარებას დახატავდა . წაშლიდა ეროვნულ ზრუდეებს ,სწორედ ასეთ რელიგიად მოევლინა ქრისტიანობა კაცობრიობას.იგი იუდეაში აღმოცენდა თავდაპირველად იგი იუდაიზმის სექტა იყო. შემდეგ კი შეიცვალა და განვითარდა.ერთი სიტყვით ქრისტიანული რელიგია დავალებულია იუდაური თეოლოგისაა და სხვა რელიგიებისაგან.
ზემოთ არნიშნული წინასწარმეტყველება აღსრულდა და სულიწმინდა გადმოვიდა მარიამზე და მან შვა მაცხოვარი.იესომ იცოცხლა 33 წელი ამქვეყნად , და აქედან იგი მხოლოდ ბოლო 3წელი ეწეოდა მქადაგებლურ საქმიანობას სახარების მიხედვით მას მარვალი მოწაფე შეუძენია მისი მიწიერი ბიოგრაფია აქ არ მთავრდება იგი მე-3 დღეს მკვდრეთით აღსდგა და კიდევ 40 დღე დარჩენილა აქ დედამიწაზე შემდეგ კი ამაღლებუLლა და დაუკავებია თავისი ადგილი სამებაში.როგორც ჩანს მისი ერთხელ მოსვლა საკმარისი არ აღმოჩნდა ცოდვილიანობის დასამარცხებლად .ეს სადვო საკითხია ზოგი მეცნიერი თვლის რომ იესო ისტორიული პირია ,მართლა ცხოვრობდა 1 საუკუნეში,მაგრამ ძე ღვთისა კი არა არამედ გამოჩენილი ადამიანი იყო.რა დასკვნა უნდა გაკეთდეს ამ დავიდან?ამ კითხვებზე პასუხი დგესაც არაა გაცემული, და შესაბამისად დასკვნის გამოტანაც არ შეგვიძლია.



საქართველოში ქრისტიანობა მცირე აზიიდან გავრცელდა.აქედან შემოვიდნენ ახალი რელიგიის პირველი მისიონერები და მქადაგებლები. უკვე 3 საუკუნისთვის როგროც დასავლეთ,ისე დასავლეთ საქართველოში არსებობდა წვრილი ქრისტიანული თEემები,მათ კრებულები ეწოდებოდათ.ესენი იყვნენ მტკიცე გაერტიანებები,რომლებიც ისეთსავე ცხოვრებას ეწეოდნენ,როგორსაც ქრისტიანული თემები რომში,მაგრამ ქრისტიანობა ოფიციალურ რელიგიად იმთავითვე არ გამოცხადებულა.ეს უფრო გვიან,4 საუკუნეში მოხდა.
ქართლში ქრიატიანული სარწმუნოების ოფივიალურ სახელმწიფო რელიგიად გამოცხადებას ქართული ისტორიული ტრადიცია უკავშირებს კაბადოკიელი ტყვე ქალის ნინოს მოღვაწეობას.ამ დროს ქართლს მირიან მეფე მართავდა.ნინოს სასწაულების წყალობიტ მეფეც მოექცა და მას ახალი სარწმუნოების დანერგვის მიზნით,მოციქულები გაუგზავნია ბიზანტიაში იმპერატორ კონსტანტინესთან და უთხოვია გამოეგზავნა მისთვის მღვდელთმთავარნი.ლეონტი მროველის ცნობით,ამ ამბით გახარებულ იმპერატორს გამოუგზავნია ქართლში “….მღვდელი ჭეშმარიტი იოვანე ეპისკოპოსად, მის თანა მღვდელნი ორი და დიაკონნი სამნი და მოუწერა მირიანს კონსტანტინე მეფემან წიგნი ლოცვისა და კურტხევისა ღმრთისა მადლობისა.და წარმოსცა ჯუარი და ხატი მაცხოვრისა,დამ ის თანა ნიჭი დიდი.და ელენე დედოფალმან მოუწერა წიგნი ქებისა და ნუგეშისცემისა’’ .
საქართველოში ქრისტიანობის ოფიციალურ რელიგიად დამოცხადება 326 წლით თარიღდება.რამ შეუწყო ხელი ახალი რელიგიის გავრცელებას საქართველოში?? აუცელებელია გავითვალისწინოთ აღმოსავლეთ საქართველოს გარეპოლიტიკური მდგომარეობაც.ქართლის სამეფოს ხელში ჩასაგდებად დიდხანს იბრძოდა ორი მძლავრი სახელმწიფო. რომი და სპარსეთი.ეს ბრძოლა გარდამავალი უპირატესობით მიმდინარეობდა.ხან რომი იმარჯვებდა ,ხან _ სპარსეთი.აღნიშნული პერიოდისათვის ძალზედ გახშირდა სპარსეთის შემოტევები.ამ საფრთხის თავიდან ასაცილებლად ქართლის სამეფო ბიზანტიასთან შეკავშირებას ცდილობდა.ეს კავშირი უფრო მისაღები იყო და თან არც აშინებდა ქართველ ერს,რადგან ბიზანტია ტერიტორიულად შორს იყო,სპარსეთი კი – აქვე,ახლოს,გვერდით.ამასთან ქართველი მეფეები ამჯობინებდნენ საქმე ჰქონოდათ კულტურულ და შედარებიტ პროგრესულ სახელმწიფოსთან ბიზანტიასთან და არა ჩამორჩენილ სასანიდურ სპარსეთთან.ამ ფაქტორმა განსაზღვრა ის გარემოება, რამაც ხელი სეუწყო ახალი რელიგიის სახელმწოფო რელიგიად გადაქცევას. როგორ უნდა შეპასდეს ქრისტიანობის გამარჯვება საქართველოში?ეს სარწმუნოება,როგორც ვთქვით პირველად მეფემ,მისმა ოჯახმა და წარჩინებულებმა მიიგესგვარად საქართველოში ქრისტიანობა არ სემოსულა როგორც ‘’დამაშვრალთა და ტვირთმძიმეთა’’ ,ღარიბთა და ჩაგრულთა რელიგია.იგი თავიდანვე მიიღო გაბატონებულმა კლასმა,,რომელმაც კარგად დაინახა რა სარგებლობას მოუტანდა ახალი სარწმუნოება.ამქვეყნიური ცხოვრების უარყოფით,მორჩილებისა და მოთმინების ქადაგებით,ბატონებისადმი უანგარო სამსახურისკენ მოწოდებით და ამქვეყნიური უთანასწორობის ღვთის მიერ დადგენილად აღიარებით,ქრისტიანობა განამტკიცებდა ექსპლუატატორულ საზოგადოებას,აკანონებდა ფეოდალთა კლასის ბატონობას. მეორე მხრივ ,საქართველოში ქრიატიანობა რა შემოსულა როგორც მწიგნობრული რელიგია და არ შემოუტანია განათლება ,როგორც ზოგიერთ ქვეყანაში (მაგალითად რუსეთში) .პირიქით , ჩვენში იგი ძველი, წარმართული კულტურის გამანადგურებლად მოგვევლინა.ავიღოთ ერთი მაგალითი: ქართულ ლიტერატურაში უძველეს ძეგლად ითვლება იაკობ ცურტაველის “შუშანიკის წამება” (5 საუკუნე) მაგრამ ის მხატვრული დონე ,ის მდიდარი ლიტერატურული ხერხები და მაGGGGღLKალი ოსტატობა რომლითაც ნაწარმოებია დაწერილი ,ნათლად გვიჩვენებს,რომ ქართულ ლუტერატურას ხანგძლივი გზა უნდა გაევლო მანმადე,სანამ ასეთი ძეგლი შეიქმნებოდა .უნდა ვივარაუდოთ,რომ ქრისტიანული ეკლესიის წარმომადგენლებმა იზრუნეს ძველი წარმართული ლიტერატურის (და არა ნარტო ლიტერატურის) მოსპობაზე.ეს ვარაუდი მით უფრო დასაჯერებელი ხდება,თუ გავიხსენებთ,რომ ქრისტიანული ეკლესია შემდგომაც ცდილობდა მოესპო ისეთი ნაწარმოებები,რომელნიც მას ერეტიკოსად (‘’მწვალრბლურად’’)ეჩვენებოდა.
ქართული ეკლესია ორგანიზაციულად ჯერ კონსტანტინოპოლის საპატრიარქოს ეკუთვნოდა ,ხოლო 381 წლიდან ანტიოქიის საპატრიარქოში შედის. უფრო გვიან ,472 წელს,ვახტანგ გორგასალის მეფობის პერიოდში ,ქართულმა ეკლესიამ დამოუკიდებლობა მოიპოვა.ანტიოქიის პატრიარქმა შეასრულა ხელდასმის წესი და ვახტანგ მეპის გაგზავნილი პირებიდან ერთი__პეტრე___მცხეთის კათალიკოსად აკურთხა,ხოლო დანარჩენები-ეპისკოპოსებად.ამ პერიოდიდან ქართული ეკლესია ავტოკეფალურია.10 საუკუნეში მცხეთა-ივერიის კათალიკოსი კათალიკოს_პატრიარქის ხარისხამდე ამაღლდა.
608 წელს გაითიშა ქართული და სომხური ეკლესიები.ეს იყო შედეგი იმ ხანგძლივი ბრძოლისა, რომელიც ქრისტიანობის ორ მიმართულებას –მონოფიზიტობას და დიოფიზიტობას შორის მიმდიმნარეობდა.პირველ მიმარტულებას საფუძველი ჩაუყარა კონსტანტინოპოლის არქიმანდიტრმა ევტიხიმ ,რომელიც ამტკიცებდა ,რომ იესო ქრისტეს აქვს ერთი ბუნება ღვთაებრივი.. მონოფიზიტები გმობდნენ სიმდიდრეს,ფუფუნებასა და მაძღრობას,მოითხოვდნენ რომ ჭეშმარიტ ქრისტიანებს ასკეტურად ეცხოვრად.დიოფიზიტები (ორბუნებივანნი)კი ამტკიცებდნენ რომ ესო ქრიატეს აქვს ორი ბუნება ღვთაებრივი და ადამიანურიც. 451 წელს ქალკედონის საეკლესიო კრებაზედიოფიზიტებმა გაიმარჯვეს..
დღეისათვის ქართული მართმადიდებელი ეკლესიის პოზიციაა პოლიტიკის საკითხებში ჩაურევლობას ..იგი მონაქილეობს მსვიდობისათვის ბრძოლაში,რასაც მნიშვნელოვან დოგმატურ დებულებად თვლის…..